ورود به حساب کاربری

نام کاربری *
رمز عبور *
مرا به خاطر بسپار.

ایجاد یک حساب کاربری

پر کردن فیلدهایی که با ستاره (*) نشانه گذاری شده ضروری است.
نام *
نام کاربری *
رمز عبور *
تکرار رمز عبور *
ایمیل *
تکرار ایمیل *

نگارستان

شما خوشبخت هستید

شما خوشبخت هستید

شما خوشبخت هستید

شک نکنید که شما خوشبخت هستید به شرط اینکه کمی واقع بین باشید.

 توجه به نکات مثبت

ما انسانها وقتی به زندگی خود مینگریم هیچوقت نیمه پر لیوان زندگیمان را نمی بینیم و دائما آن قسمت کوچک خالی ، آزارمان میدهد بطوریکه یکی از بزرگان جهان میگوید :

وقتی دری به روی ما بسته میشود چند در دیگر باز میشود اما ما  آنچنان به در بسته شده خیره شده ایمکه درهای باز شده دیگر را نمی بینیم.

یک خصوصیت که در همان انسانها موضوعیت دارد اما شدت و ضعف آن در مورد افراد مختلف متفاوت است طمع و زیاده خواهی است البته شکل نرمال این خصیصه  با نام کمال گرائی اگر در کانال واقعی خود قرار گیرد  ، لازمه شکوفائی و پیشرفت است و در صورت فقدان آن ، هنوز میبایست  در غار زندگی میکردیم ولی این موضوع هرگاه از حد و اندازه واقعی خود تجاوز میکند به خصوصیت منفی  آز، طمع و زیاده خواهی تغییر نام میدهد که بیشترین آسیب روحی و جسمی آن ، علاوه بر جامعه بر دوش خودمان سنگینی میکند زیرا همه آن نکات مثبتی که در زندگی داریم جزئی از مایملک طبیعی خودمان فرض میکنیم  و همواره در نام بردن از آنها  پسوند  « من »  را به آخر آنها می افزائیم مانند : زندگی خوب من ، اموال من ، فرزندان خوب من ، شهرت من  و ... و خود را  بابت داشتن آنها ، ملزم به شکرگزاری از خداوند نمی بینیم زیرا معتقدیم اینها را که داشتیم که هیچ ، اینها را نداریم وغافل از اینکه همه اینها لطف خداوند هستند و همه در ید قدرت اوست و هر لحظه اراده کند طی چند لحظه همه دارائیهای متصل به « من »  از صفحه روزگار محو میشود و حالا باید از منفی صفر شروع کنیم تا حداقل هائی را برای بقاء حیات کسب کنیم. قسمت بدتر ماجرا آنجاست که خود را با دیگران مقایسه کنیم آنهم نه با قشر پائین دست تر از خودمان به لحاظ مالی و اقتصادی که در اینصورت یک قدم رو به جلو برداشته بودیم بلکه مقایسه خود با افرادی بالاتر از خودمان البته فقط به لحاظ مالی. و به عقیده اینجانب  اگر خود را با کسی مقایسه کنید به خودتان توهین کرده اید و این تفکر نتایج بسیار  فاجعه باری را در پی خواهد داشت بطوریکه باعث میشود همه دارائیها و توانائیهای ما در سایه و تحت الشعاع این تفکر قرار گیرد. حالا اگرما در راه درست مقایسه خود با دیگران قدم بگذاریم یعنی خود را با سطح پائین تر مقایسه کنیم بروشنی در می یابیم که وضعیت فعلی ما ، آرمان و آرزوی طیف وسیعی از انسانهاست و آنوقت است که با نگرش مثبت به جایگاه و توانائیهای خود ، بیش از پیش از خداوند سپاسگزار خواهیم بود و لطافت و شادی مضاعفی را هم به زندگی خود خواهیم داد .

پس همواره شکرگذار خداوند باشید شاید بدترین شرائط شما برای دیگران آرزو باشد.

به خودتان لطف کنید و خالصانه خداوند را شکر کنید  ومطمئن باشید هرچه بیشتر شکرگزار او باشید سعادتمندی بیشتری را تجربه خواهید کرد و تلاش کنید با بضاعتی که دارید شادترین و بهترین زندگی را برای خود فراهم کنید که در غیر اینصورت شاید فردا همین امکان را هم نداشته باشید و بقول معروف اگر تمام شب را برای دیدن خورشید گریه کنید لذت دیدن ستاره ها را هم از دست خواهید داد و یقینا  گواراترین زندگی را کسی دارد که به آنچه دارد و آنچه خداوند به او داده راضی و خرسند باشد. آرزو میکنم  خداوند ما را به بزرگی چیزهائی که داده است  آگاه و راضی کند  شاید کوچکی چیزهائی که نداریم آرامشمان را بر هم نزند.

نتیجه میگیریم که شما در عین داشتن مشکلات ، باز خوشیخت هستید 

در اینجا لازم است به سخنی گرانبها از کورش کبیر اشاره کنم که میگوید:

خداوندا : دستانم خالیند و دلم غرق آرزوها. یا با قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن.

امتحان الهی

دقت کرده اید که دوران تحصیل  ما دارای مقاطع ابتدائی ، راهنمائی ،  دبیرستان ، دانشگاه و ... میباشد و حتما توجه داشته اید که برای انتقال به مقطع بالاتر ملزم به قبول شدن در یک  «امتحان نهائی» بوده اید و این امتحان نهائی در پایان همه مقاطع تعیین کننده ورود ما به مقطعی بالاتر بوده اند این مسئله در ورود به دانشگاه عینیت بیشتری می یابد زیرا کنکور ، یک میدان گسترده  با  فضای رقابتی فشرده بوده و فقط افرادی امکان ورود به دانشگاه هستند که صلاحیت آنها بررسی شده و توانسته اند از امتحانات سرافراز بیرون بیایند زندگی ما نیز کنکوری بزرگ است شما برای ورود به مرتبه بالاتری از انسانیت باید حداقل امتیازاتی از انسانیت و بندگی کسب کنید و مشکلات ، سختیها ، بیماریها ، از دست دادن عزیزان و ... میتوانند کنکور ما باشند زیرا خداوند خواهد دید که شما او را فقط در نعمتها و شادیها نمی ستائید و در مشکلات هم از او متشکر و قدردان هستید و مشکلات خود را هم ، عدل خداوند و سهم خودتان از مشکلات دنیا تلقی میکنید اگر با ایمان به خداوند و عدل او ، مشکلات را خاشعانه پذیرفتید و تحمل کردید مجوز ورود به رده های والاتر الهی را کسب کرده اید و الا میباید در همین مقطع دوباره تحصیل کنید تا شرائط صعود به مراحل بالاتر را کسب کنید و الزاما لازم نیست منتظر بحران بزرگی باشیم تا ببینیم پذیرفتن خواست خدا را آموخته ایم یا نه !! بلکه باید با شادی ، خواست خدا را در همه مزاحمتها و رنجشهائی که در زندگی روزمره مان فراوانند خوشامد بگوئیم در این ممارستهای کوچک است که توان مدیریت و تحمل بحرانهای بزرگ را می یابیم. مطمئن باشید که:

حکمت وزیدن باد رقصاندن شاخه ها نیست امتحان ریشه هاست 

با این اوصاف هنگام مواجهه با مشکلات و سختیها ، نباید تصور کنیم که ما بدبختیم ، شانس نداریم ، همه سنگها برای پای لنگ است و ...   که برعکس باید به خود ببالیم و شکرگزار خداوند باشیم که به مرتبه ای از بندگی و انسانیت رسیده ایم که اینک لایق امتحان خداوند گردیده ایم و شرائط صعود به مرحله بالاتر را بدست آورده ایم واین واقعا باعث مباهات است بنابراین اگر یک روز مشکلی سر راهمان نبود احتمالا راه را اشتباه رفته ایم.

نتیجه میگیریم که شما در عین داشتن مشکلات ، باز خوشیخت هستید 

حکمت خداوند

حکمت خداوند از چند زاویه قابل بحث است و بسیار پیچیده است ولی اگر با دید منصفانه و واقع بینانه به گذشته برگردیم مشاهده میکنیم  که تصمیمات خداوند مرموزند اما همواره به نفع ما بوده اند درست است که هروقت به چیزی که میخواستیم نرسیدیم بسیار سرخورده و ناراحت میشدیم اما گذشت زمان به ما ثابت کرده که خداوند در فکر چیز بهتری برای ما بوده و نتایج به مراتب بهتری برای ما نسبت به خواسته قبلیمان بهمراه داشته است. از طرفی مشکلات اگر نباشد ما  ذاتا و فطرتا  قدرعافیت نداریم و این مسئله را میتوانید در زندگی روزمره خود امتحان کنید پس و بقول بزرگان جهان:

رودها آوازشان را از دست خواهند داد اگر سنگها را از پیش پایشان برداریم

نتیجه میگیریم که شما در عین داشتن مشکلات ، باز خوشیخت هستید 

از طرفی برای پیروان همه ادیان الهی ، عدل خداوند واژه ای آشکار و مبرهن است و برای ما مسلمانان که پذیرفتن عدل خداوند بعنوان اصول دین ، یکی از الزامات مسلمان بودن ماست ، موضوع روشن تر هم هست اما مشکل ما اینست که همه چیز را موکول به آخرت میدانیم و خود را از هر پاداش و مجازاتی در این دنیا معاف میدانیم ولی باید بدانید ما طیف وسیعی از اعمالمان را چه نیک باشد وچه شر،  در همین دنیا پاسخگو میباشیم و از یک زاویه اگر به موضوع بنگریم هرگاه مورد بی مهری  روزگار قرار گرفتید توپ را در زمین خداوند و دیگران نیندازید بنشینید و گذشته خود را تجزیه و تحلیل کنید خواهید دید که این همان واکنش طبیعت به عملی است که خودتان سالها قبل بذرش را کاشته اید و اینک شما  بر اساس عدالت خداوند ناگزیر از برداشت محصول آن. و تازه اگر چنین اتفاقی برای شما بیافتد نهایت شانس و خوشبختی شما را میرساند و بسیار موجب مباهات است و نشان از آن دارد که شما بسیار مورد لطف خداوند هستید زیرا تقاص عمل بدتان را در همین دنیا با هزینه کم پرداخته اید و مطمئن باشید که عذاب آخرت به مراتب سوزان تر است.

نتیجه میگیریم که شما در عین داشتن مشکلات ، باز خوشیخت هستید

خداوندا حکمت قدمهائی را که برایم بر میداری بر من آشکار کن تا درهایی را که برایم میگشائی ندانسته نبندم و درهائی را که برویم میبندی به اصرار نگشایم.

 کلام آخر

شما در هر طبقه ای از جامعه که باشید ، هر مشکلی که داشته باشید باز خوشیخت هستید. مطمئن باشید عدالت خداوند جاریست شما چیزهائی را ندارید و آنها که آنرا دارند چیز دیگری را ندارند که شما آنرا دارید و شاید آنها حاضر باشند برای داشتن آن نداشته ، تمام داشته هایشان را بدهند و شما قدر آن را ندارید. از طرفی قطار زندگی ما از مبدا تا مقصد ، آبستن حوادث بسیاری است و باید فراز و نشیبهای بسیاری را بپیماید.  برای رسیدن به مقصد ، ناگزیر به گذشتن از این موانع هستیم مسیرها تفاوت دارند بعضی مسیرها سختیهایش اول است و برخی مسیرها سختیهایش آخر.  اگر شما اول باید سربالائیها را بگذرانید دیگران هم آنرا تجربه خواهند کرد و شاید در نزدیک مقصد که دیگر رمقی باقی نمانده است. پس با صبر و حوصله و ایمان مسیرهای سخت و بلند را بپیمائید ، قطعا در پس این سربالائیهای نفس گیر ، سرپائینیهای دلنشینی هم وجود خواهد داشت. 

نگارستان